HOŞ GELMİŞ...

Özlemişim onu, tenimde bıraktığı serinliği, ıslaklığı...
Kokusunu duyunca içim ürperdi, uzun süre oldu almayalı, neredeyse unutacakmışım.
Sesiyle uyandım bu sabah sakin, sessiz sessiz gelmiş. Gece ki uykusuzluk, karmaşıklıktan sonra iyi ki uğramış yağmur şehrime.
Hoşgelmiş.

SENSİZLİK...

sensizlik...


Bir garip hüzün çöker insana
El ayak çekilince
Tek başına kalırsın dünyada
Etraf sessizleşince

İşte böyle yalnızlık her insana başka duygular yaşatır. Şarkılara şiirlere konu olur iyi kullanılan cümlelerle, belki de sizin duygularınıza tercüman olur.

İnan bu ev alışamadı
Hiç bir azamam sensizliğe
Şimdi sensizlik oturuyor kalkıp gittiğin yerde

Keşke paylaştığım bir evim olsaydı seni. Dursaydı sende kalma bir yalnızlık orada en azından onunla paylaşırdım seni, orada bulurdum seni...

Yanlızlığa elbet alışır bedenim
Yalnızlıkla belki de başa çıkabilirim
Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
Sensizlik benim canımı acıtan 

Yalnızlıktan korkmuyorum dedim hep. Korkmuyorum da, korksaydım başkasını bulurdum yerine ama söylemiş ya şarkıda Sensizlik benim canımı acıtan...

Bir derin korku düşer ruhuma
Duvarlar seslenince
Karanlık oyun oynar aklıma gölgeler dans edince

Bunu sen söylemiştin gittikten sonra bu evden çığlıklarını bırakıyorsun odama, sen oluyorsun her yerde kokun ve sesin oluyor diye; ama yinede ben olmalıydım yanında değil mi? 

İnan bana alışamadım
Hiçbir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik dolaşıyor çıkıp gittiğin bu evde


Evet bu bedende de sensizlik var. İliklerime kadar her yerde hissediyorum bunu ve biliyorum yalnızlığa elbet alışır bu yürek peki ya sensizliğe???....




Bir kez daha dinle, bu sefer başka şeyler de söyleyecektir belki de...

Not: 2006 Eylül'de canımı ne yakmıştı bu şarkı hem ağlamış hem yazmıştım. Hala dinlerim...